قدمت ایزوگام
قدمت ایزوگام به دوران هخامنشیان می رسد، بررسی های باستانی شناسی
از مجموعه تخت جمشید نشان می دهد که هخامنشیان در 2500 سال پیش برای عایق بندی
بخش های مختلف خود از قیر استفاده می کردند.
دکتر عسگری سرپرست گروه باستان شناسی این مجموعه اعلام کرد
مهندسان هخامنشی برای جلوگیری از نفوذ آب در بین جزرها سازه شامل کف
و آب راه های زیر زمینی تخت جمشید به آثاری از وجود قیر برخورد کردیم که
نشان می دهد مهندسان این سازه از قیر به عنوان عایق استفاده می کردند
و یکی از عوامل مهم برای حفاظت از محوطه باستانی تخت جمشید در طول 2500 سال بوده است.
طبق استاندارد های ایران این عایق به دو گروه تقسیم می شود:
عایق های رطوبتی پیش ساخته جهت استفاده در پی ساختمان
عایق های رطوبتی پیش ساخته مخصوص سطوح خارجی
لایه های تشکیل دهنده ایزوگام به ترتیب از لایه رویی به لایه های زیرین:
- لایه پلی اتیلن یا پودر معدنی یا فویل آلمینیوم
- الیاف شیشه یا تیشو
- لایه الیاف پلی استر
- مواد افزودنی ویژه قیر و پلیمر
- لایه پلی اتیلن
فرایند تولید ایزوگام توسط دستگاه خط تولید ایزوگام
بسته به نوع محصول (تک لایه یا دو لایه) تیشو و پلی آستر وارد تشت قیر میگردند.
سپس با مواد پلیمری و قیر آغشته میگردد. همچنین ضخامت لایه توسط مجرای
خروجی تعبیه شده در بالای تشت قیر تنظیم میگردد. سپس ورق آلومینیم به لایه آغشته
به مواد، چسبیده و وارد حوض آب میگردد. لایه پس از طی
حوض آب و عبور از بین غلطکها سرد میگردد. در مرحله بعد پلاستیک پشت
لایه به آن اضافه میگردد و لایه ایزوگام وارد آسانسور ذخیرهسازی میگردد. آسانسور
باعث ذخیرهسازی موقت لایه ایزوگام در دستگاه، و جلوگیری از
توقف تولید میشود. همچنین فنهای خشککننده، عملیات خشک کردن ایزوگام
را انجام میدهند. در پایان ایزوگام وارد رول کن میگردد و به طول ۱۰ متر
حول میله ای مخروطی شکل، رول (اصطلاحاً توپ) میگردد. بعد از رول شدن، لایه بریده
و توسط پرتاپکننده به بیرون پرتاپ میگردد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره قدمت ایزوگام در مقالات بعد به معرفی سایر عایق های رطوبتی و قدمت ایزوگام می پردازیم.
با آریا سازه همراه باشید.